عادت های غذایی به ارث می رسند - وبلاگ تینتا

به گزارش وبلاگ تینتا، خیلی اتفاق خوبی نیست که هر رفتار و عادتی از والدین به بچه ها ارث برسد چون گاهی به جای اینکه رفتارها، عادت ها و ویژگی های ظاهری خوب به بچه ها ارث برسند، خصوصیات نامناسب و بعضی ایرادهای ظاهری و جسمی به یادگار می مانند!

وبلاگ تینتا، علاقه به خوردن بعضی از انواع خوراکی ها هم می تواند ارثی باشد. این ویژگی گاهی به قدری شاخص است که فرد مورد نظر به راحتی نمی تواند از دست این رفتار خلاص گردد؛ تا حدی که اگر رژیم غذایی هم بگیرد، نمی تواند دست از خوردن این نوع خوراکی ها بردارد. موافقید درباره این مساله بیشتر بدانیم؟

آنالیز های پژوهشگران دانشگاه های کلمبیا، کورنل و روگر نشان می دهد علاقه به خوردن مواد غذایی چرب ژنتیکی است. به این ترتیب که بعضی افراد به علت داشتن ژنی به نام CD36 بیش از افرادی که این ژن را ندارند، به خوردن خوراکی های چرب علاقه دارند. البته بعضی دیگر از ژن ها نیز وجود دارند که فرد را به خوردن غذاهای چرب و شیرین علاقه مند می نمایند اما وجود این ژن به طور اختصاصی باعث تحریک اشتهای فرد در زمان تماشا این خوراکی ها شده و به همین علت فردی که این ژن را دارد، بیش از دیگران دوست دارد از این خوراکی ها بخورد.

این علاقه گاهی به حدی است که این افراد با وجود خوردن غذاهای چرب و پرچربی که دیگران ناتوان از خوردن آنها هستند، لذت می برند. علت این امر وجود این ژن و تاثیر آن بر مغز برای گرایش بیشتر این افراد به خوردن غذاهای پرچرب است.

از کجا شناخته شد؟

گروه های تحقیقاتی دانشگاه هایی که به آنها اشاره شد 317 نفر مرد و زن دورگه آمریکایی- آفریقایی را برای شناخت بیشتر و عملکرد دقیق این ژن انتخاب کردند. علت این انتخاب، بالاتر بودن آمار اضافه وزن و چاقی مفرط در این تیره است.

نخستین خوراکی مصرفی این گروه 317 نفره، خوردن نوعی سالاد ایتالیایی با روغن ویژه کانولا بود؛ روغنی حاوی چربی ها با زنجیره بلند. پس از این، غذاها و خوراکی های دیگری نیز برای این گروه 317 نفره در نظر گرفته شد و در نهایت از این افراد خواستند تا غذاها را به دو گروه به شدت کم چرب و به شدت پرچرب تقسیم نمایند. از طرفی از این گروه خواستند تا کیفیت غذاهایی مانند مایونز، گوشت پرچرب، کالباس، مرغ سوخاری، هات داگ، سیب زمینی سرخ نموده، پنیر، چیپس، کیک، شیرینی و شیرینی دانمارکی را از نظر مقدار چرب بودن با عبارت های مورد علاقه و کمی مورد علاقه تعیین نمایند.

آنالیز چه می گوید؟

پس از این آزمایش، DNA افراد مورد آزمایش، از ژن آنها استخراج و مورد آنالیز نهاده شد. آنالیز ها نشان داد افرادی که دارای نوع AA ژن CD36 هستند (با فراوانی 21 درصد)، چربی سالاد را میانه ارزیابی نموده و چربی خوراکی هایی مانند روغن زیتون، گوشت پرچرب و دیگر خوراکی های روغنی را مناسب ارزیابی نموده بودند. این آنالیز نشان داد افراد دارای نوع AA از ژن CD36 بیش از افرادی که این ژن را ندارند به خوردن غذاهای چرب علاقه مند هستند. خوردن این نوع خوراکی ها برای این افراد لذت بخش بوده و مقدار چربی بالای این خوراکی ها برای شان آزاردهنده نیست.

شکست برنامه ها

شاید خودمان جزو همین افراد باشیم یا شاید هم افرادی را دیده باشیم که با وجود اضافه وزن و تصمیم برای کاهش وزن، نمی توانند رژیم غذایی را ادامه داده و به وزن ایده آل برسند. مقصر این شکست هم کسی نیست جز ژنی که به آن اشاره کردیم. به این ترتیب که هرچند در روزهای نخست آغاز رژیم غذایی فرد می تواند تاحدی ولع خوردن خوراکی های چرب را کنترل کنداما با فعالیت این ژن، مقاومت فرد از بین رفته و خوردن خوراکی های چرب را از سر می گیرد.

خطراتی که می آیند

چربی، دشمن اصلی انسان است. به عقیده پژوهشگرانی که روی تاثیر این ژن بر اشتهای افراد تحقیق می نمایند، چربی ها یکی از اصلی ترین مهاجمان بدن هستند. به این علت که افزایش چربی خون باعث اضافه وزن و افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی- عروقی می گردد.

در صورتی که چربی در ناحیه شکم و باسن تجمع پیدا کند، خطر سکته قلبی و در زنان، خطر ابتلا به بدخیمی پستان افزایش می یابد.

وجود این ژن در حیوانات مزیت محسوب می گردد، چرا که باعث افزایش مقاومت آنها در مقابل سرما، افزایش توان تحرک به ویژه در حیوانات دونده می گردد اما در انسان این ژن مزاحم و مهاجم محسوب شده و به سلامت فرد آسیب می رساند.

بچه ها و چربی

به نظر می رسد یکی از مهم ترین گروه های هدف در این پژوهش، بچه ها باشند. در بعضی از بچه ها مصرف مواد غذایی چرب باعث بروز چربی خون بالا، اضافه وزن، چاقی مفرط و ابتلا به بسیاری از بیماری ها در کودکی، نوجوانی و بزرگسالی است. این یافته به ویژه دردوره بلوغ که اشتها افزایش یافته و اغلب نوجوانان دچار اضافه وزن می شوند، بسیار مهم است. به این ترتیب می توان به این نوجوانان بیشتر و بهتر یاری کرد تا به اضافه وزن ناشی از نهاده شدن در دوران بلوغ و اضافه وزن ناشی از وجود این ژن در بدن دچار نشوند.

پژوهش راهگشا

پژوهشگران معتقدند افرادی که این نوع ژن را به صورت ژنتیکی دارند، نسبت به خوردن خوراکی های چرب کنترل کمتری دارند. بنابراین با دانستن این مشکل ژنتیکی، می توان به این افراد برای رعایت رژیم های غذایی و کنترل نوع غذایی که می خورند، یاری کرد. ازطرفی مشکل ناتوانی در ادامه رژیم غذایی این افراد را نیز می توان رفع کرد. از سوی دیگر پژوهشگران امیدوارند بتوانند با دستیابی به اطلاعات دقیق تر درباره این ژن و عملکرد آن روی مغز، راهکاری برای جلوگیری از انتقال این ژن به نسل بعدی یافته و به این ترتیب بتوانند مانع از بروز چاقی های ژنتیکی شوند.

به این ترتیب می توان امیدوار بود با کاهش و کنترل وزن افراد، کمتر شاهد افزایش فشار خون ارثی، اضافه وزن، چاقی مفرط و در پی آن ایست قلبی، سکته قلبی و مغزی، گرفتگی رگ ها و چاقی های موضعی مانند چاقی های ناحیه شکم - کمر بود.

تجمع چربی در بدن یکی از مهم ترین دلایل و عوامل ابتلا به بسیاری از بیماری هاست.