حساسیت به زندگی مدرن
به گزارش وبلاگ تینتا، برای بسیاری از مردم صحبت کردن با تلفن همراه، پختن غذا در مایکروفر، استفاده از کامپیوتر یا رانندگی بخشی از یک زندگی ساده اما مدرن است؛ آنها آن قدر به این وسایل عادت نموده اند که زندگی بدون آن را غیرممکن می دانند. اما دبورا برد باید به طور کامل از همه این تکنولوژی ها دوری کند، چرا که در صورت تماس با این وسایل، آلرژی عجیب و غریبی در او ظاهر می گردد؛ طوری که به نظر می رسد او به زندگی مدرن آلرژی دارد. دبورا نمی تواند در جمع
حساسیت به زندگی مدرن
نویسنده: ندا بهجتیان
دبورا به یکی از نادرترین بیماری های جهان مبتلاست؛ بیماری ای که در زمان نهاده شدن در میدان های مغناطیسی به سراغش می آید
برای بسیاری از مردم صحبت کردن با تلفن همراه، پختن غذا در مایکروفر، استفاده از کامپیوتر یا رانندگی بخشی از یک زندگی ساده اما مدرن است؛ آنها آن قدر به این وسایل عادت نموده اند که زندگی بدون آن را غیرممکن می دانند. اما دبورا برد باید به طور کامل از همه این تکنولوژی ها دوری کند، چرا که در صورت تماس با این وسایل، آلرژی عجیب و غریبی در او ظاهر می گردد؛ طوری که به نظر می رسد او به زندگی مدرن آلرژی دارد. دبورا نمی تواند در جمع دوستانش باشد و باید در خانه ای دور از شهر به دور از میدان های مغناطیسی زندگی کند.
دبورا زنی 39 ساله است که دچار حساسیتی عجیب به جریان مغناطیسی ای که از دستگاه هایی مثل کامپیوتر، تلفن همراه، مایکروفر و حتی برخی از اتومبیل ها منتشر می گردد، شده است و اگر در این میدان های مغناطیسی قرار بگیرد پوست بدنش متورم شده و به رنگ قرمز در می آید. این تورم معمولاً با درد بسیاری شدیدی هم همراه است که دبورا در بیشتر موارد قادر به تحمل آن نیست. این آلرژی بیشتر در صورت دبورا یعنی نقاطی مانند پیشانی، گونه ها حتی پلک هایش ظاهر می گردد.
با اینکه عجیب به نظر می رسد اما تکنولوژی های روز جهان به جای اینکه زندگی دبورا را راحت تر نمایند، باعث ناراحتی و بیماری او شده اند. فقط کافی است تا او به خانه ای که دارای چنین وسایلی است وارد گردد، تا نشان های این بیماری در او ظاهر گردد. اگر دبورا از این وسایل دور باشد پوست او صورتی رنگ و کمی ملتهب می گردد، اما هر چه به آنها نزدیک تر گردد، رنگ پوستش قرمزتر و جوش ها بزرگ تر می شوند. اگر دبورا به یک مایکروفر روشن نزدیک گردد، چشمهایش به قدری متورم می گردد که حتی بینایی او تا مدتی تحت تأثیر قرار می گیرد.این بیماری ناشناخته هنوز راه درمانی ندارد و حتی معین نیست که به چه علت به وجود می آید. تنها توصیه ای که پزشک معالج دبورا برای او دارد، زندگی در یک محوطه باز و به دور از تکنولوژی است تا کمتر دچار حساسیت گردد. به همین علت است که آنها در دهکده ای کوچک در حاشیه انگلیس خانه ای خریده و دیوارهای آن را به طور کامل از نوعی ذغال خاص پوشانده اند. پنجره های این خانه هم لایه ای محافظ از جنس فیلم های رادیولوژی دارند. دبورا در این خانه با همسر 45 ساله اش تونی و دخترشان زندگی آرامی دارد. آنها حتی شب ها را در یک پشه بند که با نقره اندود شده می گذرانند تا اشعه های کمتری به دبورا برسد. خانواده او برای این کار، هزینه زیادی نموده اند. مثلاً هزینه رنگ آمیزی هر کدام از دیوارهای خانه آنها با ذغال مخصوص چیزی حدود 250 یورو بود.
تونی می گوید که با پیشرفت تکنولوژی زندگی ما هر روز از روز قبل سخت تر می گردد. آنتن های رادیویی وتلویزیونی، دکل های مخابراتی و ... همه اینها می توانند زندگی همسرم را به خطر بیندازند و ما باید از آن ها دوری کنیم. ما نمی توانیم از تلفن همراه استفاده کنیم و هر کس با ما کاری داشته باشد باید به دیدنمان بیاید، البته بدون آوردن تلفن همراهش. حتی تلفن های بی سیم باعث بروز حساسیت در دبورا می شوند.
دبورا می گوید تنها تلویزیونی که من می توانم داشته باشم، یک نوع از تلویزیون های پلاسماست، چرا که اشعه گاما ندارد. اما با این حال باز هم خیلی وقت ها این آلرژی به سراغم می آید مثلاً یک بار که سوار اتومبیل بی ام دبلیوی دوستم شده بودم، ناگهان دچار سردرد شدید و سرگیجه شدم و آن قدر حالم بد شد که مرا به بیمارستان منتقل کردند. اما به خاطر وجود وسایل مغناطیسی گوناگون در بیمارستان حتی در آنجا هم نمی توانم استراحت کنم. شاید باور نکنید اما من برای رفتن به خرید هم مشکل دارم. چون در مکان هایی که هیچ کس فکر نمی نماید میدان مغناطیسی وجود دارد، به خاطر وجود دستگاه های وای فای باید مراقب اطرافم باشم.
این بیماری چند سال پس از ازدواج با تونی به سراغ دبورا آمد. دبورا و تونی زندگی شادی داشتند که با به جهان آمدن دخترشان آنتونیا این شادی چند برابر شد. 10 سال از زندگی مشترک آنها می گذشت دخترشان 8 ساله شده بود. آنها به تازگی خانه ای در منچستر خریداری نموده و به آنجا رفته بودند که آلرژی دبورا کم کم شروع شد. همه همسایگان آنها از اینترنت وایرلس استفاده می کردند و تلفن بی سیم در خانه داشتند. همین باعث شد تا روز به روز حال دبورا بدتر گردد. آنها فکر می کردند که این یک آلرژی زودگذر و موقتی است و چند روز بعد خوب خواهد شد. ولی هر چه بیشتر می گذشت جوش های سطح پوست دبورا بیشتر و دردناک تر می شدند. دبورا می گوید تازه چند روز از زمانی که به این خانه نقل مکان نموده بودیم می گذشت که احساس کردم دیگر نمی توانم بخوابم و پس از آن جوش های عجیب و بزرگی در بدنم نمایان شدند. صورتم شبیه افرادی شد که دچار سوختگی می شوند. حتی پشت و آرنج هایم متورم می شدند. من خیلی ترسیده بودم. این جوش ها نه تنها خوب نمی شدند بلکه رفته رفته بیشتر هم می شدند. پلک هایم سه برابر مقدار واقعی شده بود و من دیگر از نگاه کردن به آینه هراس داشتم . دبورا به تعداد زیادی متخصص پوست مراجعه کرد ولی هیچ کدام متوجه علت بیماری او نشدند تا اینکه یکی از آنها با تحقیقاتی که راجع به دبورا انجام داد، بیماری او را تشخیص داد. به این ترتیب دبورا متوجه شد که به بیماری عجیبی مبتلا شده است که هنوز راه درمانی برای آن پیدا نشده و این موضوعی بود که بیشتر موجب ترس و نگرانی او و شوهرش می شد. پس از اینکه آنها به خانه تازهشان در خارج از شهر رفتند و دیوارها و پنجره ها را با عایق پوشاندند، کم کم حال دبورا بهتر شده و در شرایط آرامی نهاده شد.
شیوع یک بیماری عجیب
با تحقیقات اجرا شده معین شده که تعداد کسانی که در جهان به این نوع آلرژی دچار هستند 500 نفر است. یک محقق انگلیسی به نام جیمز استنلی در این باره می گوید: علت بروز این بیماری هنوز معین نیست ولی این طور که پیداست، علت آن نمی تواند فقط استفاده از وسایل مغناطیسی باشد. بیش از دو سوم مردم جهان روزانه از تکنولوژی های تازه استفاده می نمایند و این وسایل سلامتی شان را به خطر نمی اندازد. به خاطر همین گفتن این موضوع که شاید این وسایل باعث ایجاد حساسیت و آلرژی شوند، اذهان عمومی را بر هم زده و باعث ایجاد ترس و وحشت در مردم می گردد. شاید این بیماری به علت برخی کمبودهای داخلی بدن به وجود بیاید که در زمان نهاده شدن در میدان مغناطیسی به این صورت بروز می نماید.منبع: نشریه همشهری سرنخ شماره 113
منبع: راسخون