تفال به حافظ امروز سه شنبه 29 فروردین 1402 - وبلاگ تینتا

به گزارش وبلاگ تینتا، فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما به جای مانده است.

سحر، چون خسرو خاور عَلَم بر کوهساران زد

به دستِ مرحمت یارم درِ امیدواران زد

چو پیشِ صبح روشن شد که حالِ مِهر گردون چیست

برآمد خنده ای خوش بر غرورِ کامگاران زد

نگارم دوش در مجلس به عزمِ پایکوبی، چون برخاست

گره بگگردد از ابرو و بر دل های یاران زد

من از رنگِ صَلاح آن دَم به خونِ دل بِشُستم دست

که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد

کدام آهن دلش آموخت این آیین عیّاری

کز اول، چون برون آمد رهِ شب زنده داران زد

خیالِ شهسواری پخت و شد ناگَه دلِ مسکین

خداوندا نگه دارش که بر قلبِ سواران زد

در آب و رنگِ رخسارش چه جان دادیم و خون خوردیم

چو نقشش دست داد اول، رقم بر جان سپاران زد

منش با خرقهٔ پشمین کجا اندر کمند آرم

زره مویی که مژگانش رهِ خنجرگزاران زد

نظر بر قرعهٔ توفیق و یُمنِ دولتِ شاه است

بده کامِ دلِ حافظ که فالِ بختیاران زد

شهنشاهِ مظفر فر شجاعِ مُلک و دین منصور

که جودِ بی دریغش خنده بر ابر بهاران زد

از آن ساعت که جامِ می به دستِ او مُشَرَّف شد

زمانه ساغرِ شادی به یادِ میگساران زد

ز شمشیرِ سرافشانش ظفر آن روز بِدْرَخشید

که، چون خورشیدِ انجم سوز تنها بر هِزاران زد

دوامِ عمر و مُلکِ او بخواه از لطف حق ای دل

که چرخ این سکهٔ دولت به دورِ روزگاران زد

توضیح لغت: خسرو خاور:شهریار مشرق به استعاره یعنی خورشید/ عیاری: به فتح اول و تشدید دوم یعنی زیرکی و چالاکی

تعبیر غزل:

خداوند همیشه به شما عنایت و رحمت دارد، هر پند مسائل زندگی به شما روی می آورد و شما را رنجور و خسته می نماید، ولی همیشه از جایی که انتظار نداری فرجی در کار شما حاصل می گردد.