نقاشی با نور؛ تجربۀ دنیای بدون زمان - وبلاگ تینتا

به گزارش وبلاگ تینتا، نقاشی با نور در واقع ترکیبی از نقاشی و عکاسی است. در این تکنیک، از یک یا چند منبع نوری برای ترسیم اشکالی در فضای تاریک استفاده می گردد و کل این فرایند در یک عکس واحد با نوردهی بالا ثبت می گردد. در نتیجه عکسی شکل می گیرد که تمام درخشش ها و حرکت های منبع نور را در کنار هم نشان می دهد.

به گزارش وبلاگ تینتا؛ عکاسانی که از تکنیک نقاشی با نور استفاده می نمایند شیوه های بسیار متنوعی را برای آفریدن آثارشان به کار می گیرند. آن ها گاهی از نور برای ایجاد تصاویری در یک فضای مطلقا تاریک استفاده می نمایند و گاهی ترکیبی از شکل های نوری و فضای واقعی پس زمینه به وجود می آورند.

سابقۀ تکنیک نقاشی با نور به اواخر قرن نوزدهم برمی شود و نقاشان مشهوری مثل پیکاسو هم گاهی از این شیوه استفاده نموده اند. این تکنیک از لحاظ هنری فضایی سوررئال و رویاگونه پدید می آورد که به یک معنا روی مرز بین واقعیت و تخیل قرار می گیرد. آن چیزی که ما در یک اثر نقاشی با نور می بینیم هم واقعی است و هم غیرواقعی؛ غیرواقعی از این جهت که آن شکل و شمایلی که ما در عکس می بینیم در بیرون از عکس قابل مشاهده نیست و واقعی از این جهت که هر چیزی که در عکس می بینیم در نهایت از واقعیت بیرونی گرفته شده و چیزی به آن اضافه نشده است.

در واقع نقاشی با نور یک جور بازی با زمان است. این تکنیک به یک معنا زمان را از واقعیت حذف می نماید و آن چیزی را که در طول مثلا یک ساعت یا چند دقیقه رخ داده است در چارچوب یک لحظۀ واحد به ما نشان می دهد. نقاشی با نور بعلاوه می تواند تصویری ثابت از حرکت باشد؛ زیرا ما با این شیوه تمام راستا حرکت یک منبع نور را در یک قاب ایستا و ساکن مشاهده می کنیم.

در اینجا نمونه هایی برجسته و قابل توجه از نقاشی با نور را ملاحظه می کنیم. این آثار از طریق هنرمندان مختلفی از جمله ژان پارویاینن (Janne Parviainen)، مایکل بوسانکو (Michael Bosanko)، هانو هوتامو (Hannu Huhtamo) و ترِوِر ویلیامز (Trevor Williams) خلق شده اند. هر کدام از این هنرمندان مضمون و حال و هوای خاصی را در آثارشان دنبال می نماید. برخی از آن ها نور را از طریق ای برای انتقال حالات روحی مختلف انسان تبدیل نموده اند و برخی دیگر هم شکل ها و تصاویری رویاگونه در دل واقعیت خلق نموده اند.